Kοραλλένια {2}

΄Οταν έφτασαν όμως...
Στην είσοδο της σπηλιάς τις περίμενε...η Απογοήτευση η οποία γελούσε σαρκαστικά...
Τα τρανταχτά της γέλια αντηχούσαν παντού...
Ήταν πολύ άσχημη...και σε λίγο εμφανίστηκε και η ασχημότερη αδελφή της η Απελπισία...
Οι δυο γοργόνες έκλεισαν τα αυτιά τους, για να μην ακούνε τους ήχους από το μουρμουρητό τους.
Γιατί δεν έπρεπε...έτσι είχαν διαβάσει στο βιβλίο της σοφίας...
Πάνω στη στεριά έβρεχε ακατάπαυστα...
Η Αναστάτωση...χόρευε εκστασιασμένη με τα ανακατωμένα της μαλλιά να σκορπίζει σκόνη απο πανικό, σε όλο εκείνο το όμορφο μέρος.
Ήρθαν τα πάνω κάτω σε μια στιγμή...
Η γλυκειά Ηρεμία είχε παγιδεύτει ανάμεσα σε όλο αυτό που συνέβαινε και παρακαλούσε να έρθει η Γαλήνη να τους αγκαλιάσει...{συνεχίζεται...}