H όμορφη μπαλαρίνα και το χρυσό παιχνιδόκουτο 1

Η μαγική πένα...θα αφήσει να ξεχυθούν λέξεις μαγικές ...πάνω στο χαρτί...
Θα μας διηγηθούν την ιστορία της όμορφης μπαλαρίνας του χρυσού παιχνιδόκουτου...


                                                           1

Σε ένα παλαιοπωλείο κάπου στα σκονισμένα υγρά σοκάκια της παλιάς αγοράς του κέντρου της πόλης.
Υπήρχε ένα μαγικό ολόχρυσο παιχνιδόκουτο...
Μέσα του στριφογύριζε χαρούμενα...χορεύοντας ...μια όμορφη μπαλαρίνα...
Φορούσε μια ρόζ σατέν φορεσιά με χρυσαφένια σιρίτια και λαμπερές ασημένιες πουέντ...
Ο ιδιοκτήτης του παλαιοπωλείου...είχε βάλει το σκαλιστό χρυσό αυτό κουτί...στην προβολή της
βίτρινας...
Οι περαστικοί... όταν περνούσαν απο εκεί...στέκονταν και χάζευαν το παιχνιδόκουτο σαν μικρά παιδιά...
Όμως ήταν κάτι που δεν μπορούσε να το αποκτήσει ο καθένας...κόστιζε πολλά χρήματα...
και έτσι μόνο το κοιτούσαν...
Ώσπου...μια μέρα έτυχε να περάσουν απ΄αυτό το μικρό στενό...μια καλοντυμένη κυρία με το σύζυγο της...που έψαχναν ένα ιδιαίτερο δώρο για τα γενέθλια της μονάκριβης κόρης τους...
Οι  απαλές νότες που έβγαιναν απ΄το παιχνιδόκουτο ... τυλίγαν ρυθμικά τα αυτιά ...με το νοσταλγικό ήχο τους.. που.σαν σε παιδικό νανούρισμα θύμιζε απ΄τα χείλη κάποιας νεραίδας...
Η γυναίκα τράβηξε ΄με δύναμη απ΄το χέρι τον άντρα της και τον έσυρε σχεδόν μέσα στο μισοσκότεινο παλιατζίδικο...
Η μυρωδιά της πολυκαιρίας που έβγαινε μέσα απ΄τα αντικείμενα που ήταν προς πώληση...ήταν ιδιαίτερα έντονη...
Ένα παλιό σχεδόν ξεχαρβαλωμένο γραμμόφωνο , έπαιζε μια παλιά μελωδία...ένα νοσταλγικό τανγκό...κάποιας περασμένης...σκονισμένης...δεκαετίας ...που πέρασε και άφησε αμέτρητες αναμνήσεις...στο ημερολόγιο του χρόνου...που τρέχει σαν άνεμος...στο αέναο των καιρών...
Τα χέριας της γυναίκας ...απλώθηκαν με κατεύθυνση το παιχνιδόκουτο...λες και ήθελε να το αρπάξει
απ΄τη βιτρίνα...να μην της το πάρει κανείς...
Η έκφραση της έμοιαζε σαν να είχε βρεί  κανένα θησαυρό...
- Κυρία μου...το συγκεκριμένο κομμάτι αξίζει μια περιουσία...δεν το αγγίζει κανείς...της φώναξε
ενοχλημένα ο παλαιοπώλης...μπαίνοντας μπροστά στη βιτρίνα να την εμποδίσει...ώστε να μην πιάσει
το χρυσό πολύτιμο κουτί...
- Σας ζητώ συγνώμη ...για αυτόν τον παρορμητισμό της συζύγου μου...είπε ο άντρας και συνέχισε...πόσο κοστίζει παρακαλώ; μας ενδιαφέρει να το αγοράσουμε...
-Είναι ακριβό έχει 3.500 χιλιάδες είπε ο παλαιοπώλης κοιτώντας κάπως απορημένα και λιγάκι
δύσπιστα...τον άντρα που έλεγε ότι ήθελε να προβεί στην αγορά του χρυσού μελωδικού κουτιού...
Γιατί με τόση οικονομική δυσχέρεια που υπήρχε...κανείς δεν διέθετε τα χρήματα για να το αποκτήσει...
-Κάντε το ...σε συσκευασία δώρου...παρακαλώ...με πολύχρωμη κορδέλα...είπε με ενθουσιασμό
η γυναίκα...
Ο σύζυγος έβγαλε το μάτσο με τα χιλιάρικα απ΄το πορτοφόλι του...και πλήρωσε...
Ο παλαιοπώλης με τη σειρά του ...μέτραγε και ξαναμέτραγε όλο χαρά τα χρήματα...
Το χρυσό παιχνιδόκουτο ...επιτέλους είχε πουληθεί....
Στη βιτρίνα στη θέση του χαρούμενου εκείνου ΄πανάκριβου κουτιού...μπήκε ένα ψηλό βάζο...μεγάλης αξίας...σπάνια αντίκα...όπως έλεγε το ταμπελάκι του...
Κανείς δεν σταματούσε όμως απ΄έξω πια...να χαζέψει τη βίτρινα  του παλαιοπωλείου...
Το χρυσό παιχνιδόκουτο ήταν πια ένα δώρο γενεθλίων...είχε γίνει μια τυλιγμένη έκπληξη...ανάμεσα
σε πολύχρωμα ΄περιτυλίγματα και μεταξωτές κορδέλες...(συνεχίζεται)"Τα παραμύθια της μαγικής πένας" 2014
Αnais Zolie